- przemieszczanie
- העונת
Otwarty słownik polsko-hebrajski. 2015.
Otwarty słownik polsko-hebrajski. 2015.
migracja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. migracjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} masowa wędrówka, przenoszenie się ludności w obrębie danego kraju lub pomiędzy różnymi krajami w celu zmiany miejsca pobytu na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przepływ — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. przepływwie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczanie się, przepływanie, przelewanie cieczy, gazu, energii : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przepływ gazu, powietrza. Zwiększa… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
transport — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. transportrcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczanie ludzi i ładunków na pewną odległość z zastosowaniem środków lokomocji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Transport lądowy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bieg — m III, D. u, N. bieggiem; lm M. i 1. «posuwanie się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkimi skokami» Rączy bieg jelenia. Zdyszany od biegu, po biegu. Poganiać konia w biegu. Poderwać żołnierzy do biegu. Zwolnić, przyspieszyć biegu. ∆… … Słownik języka polskiego
derywacja — ż I, DCMs. derywacjacji; lm D. derywacjacji (derywacjacyj) 1. jęz. «tworzenie wyrazów pochodnych od innych, podstawowych; dokonuje się zwykle za pomocą dodawania przyrostków i przedrostków lub przez odrzucenie części wyrazu; w gramatyce… … Słownik języka polskiego
deszyfraż — m II, D. u; lm M. e, D. y środ. «odczytywanie informacji zapisanych szyfrem, najczęściej stosowane w służbie wywiadowczej, wojskowej itp.; grupa osób systematycznie zajmujących się rozwiązywaniem szyfrów» System deszyfrażu. Deszyfraż sygnalizował … Słownik języka polskiego
efuzja — ż I, DCMs. efuzjazji; lm D. efuzjazji (efuzjazyj) geol. «wylew, np. magmy, lawy» ∆ techn. Efuzja gazu «molekularne przemieszczanie się gazu, wywołane gradientem ciśnienia gazu wynikającym z gradientu temperatury» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
kariokinetyczny — przym. od kariokineza ∆ Wrzeciono kariokinetyczne «wrzecionowata struktura złożona głównie z włókienek białkowych, powstająca w komórce podczas jej podziału; umożliwia przemieszczanie się chromosomów» … Słownik języka polskiego
krążenie — n I 1. rzecz. od krążyć Krążenie gołębi. Krążenie po lesie. 2. «cyrkulacja, obieg, ruch» Krążenie soków roślinnych. Krążenie wody w przyrodzie. ∆ Krążenie atmosfery «przemieszczanie się mas powietrza atmosferycznego, wywołane prądami… … Słownik języka polskiego
nośny — 1. «służący, przeznaczony do tego, żeby coś dźwigać, żeby być obciążonym; znoszący duże obciążenie» Części nośne konstrukcji dachowej. Konstrukcja nośna. Ściany nośne. Nośny szkielet budowli. ∆ techn. Siła nośna «zdolność znoszenia najwyższego… … Słownik języka polskiego
perystaltyka — ż III, CMs. perystaltykayce, blm med. «automatyczne ruchy jelit, przełyku, żołądka, moczowodów, powodowane falami skurczów mięśni okrężnych w ścianach tych narządów, wywołujące przemieszczanie zawartości narządu; ruchy perystaltyczne, ruchy… … Słownik języka polskiego